در دنیای امروز بارها واژه‌ی واقعیت مجازی را در عبارت‌هایی مانند بازی واقعبت مجازی، عینک واقعیت مجازی، واقعیت مجازی با گوشی، واقعیت مجازی سامسونگ و … شنیده‌ایم. اما واقعیت مجازی یعنی چه ؛ طبیعتاً تعریف واقعیت مجازی از تعریف‌های «مجازی» و «واقعیت» ناشی می‌شود. تعریف “مجازی” نزدیک است و واقعیت چیزی است که ما به عنوان یک انسان تجربه می‌کنیم. بنابراین اصطلاح “واقعیت مجازی” در اصل به معنای “نزدیک به واقعیت” است. معمولاً واقعیت مجازی به نوع خاصی از شبیه‌سازی واقعیت اشاره دارد.
واقعیت مجازی یعنی چه ؟
ما دنیا را از طریق حواس و سیستم‌های ادراک خود می‌شناسیم. در مدرسه همه ما یاد گرفتیم که پنج حس داریم: چشایی، لامسه، بویایی، بینایی و شنوایی. با این حال این فقط واضح‌ترین اندام‌های حسی ما هستند. حقیقت این است که انسان دارای حواس بیش از این است، به عنوان مثال احساس تعادل.
هر آنچه از واقعیت خود می‌دانیم از طریق حواس ما حاصل می‌شود. به عبارت دیگر، کل تجربه ما از واقعیت ترکیبی از اطلاعات حسی و مکانیزم ایجاد حس برای اطلاعات است. به همین دلیل منطقی است که اگر بتوانید حواس خود را با اطلاعات ساخته شده ارائه دهید، درک شما از واقعیت نیز در پاسخ به آن تغییر خواهد کرد. نسخه‌ای از واقعیت به شما ارائه می‌شود که در واقع آنجا نیست، اما از دیدگاه شما واقعی تلقی می‌شود. چیزی که ما از آن به عنوان یک واقعیت مجازی یاد می‌کنیم.
بنابراین، واقعیت مجازی مستلزم ارائه حواس ما با یک محیط مجازی رایانه‌ای است که می‌توانیم برخی از آنها را کشف کنیم.
واقعیت مجازی چیست؟
از نظر فنی پاسخ دادن به “واقعیت مجازی چیست” ساده است. واقعیت مجازی اصطلاحی است که برای توصیف یک محیط سه بعدی و رایانه‌ای به‌کار می‌رود و توسط شخص قابل کاوش و تعامل است. درواقع آن شخص بخشی از این دنیای مجازی شده یا در این محیط غوطه‌ور می‌شود و در آنجا قادر به دستکاری اشیا یا انجام یک سری اقدامات خواهد بود.
واقعیت مجازی چگونه کار می‌کند؟
امروز واقعیت مجازی معمولاً با استفاده از فناوری رایانه پیاده‌سازی می‌شود. طیف وسیعی از سیستم‌ها برای این منظور استفاده می‌شوند مانند هدست، عینک، تردمیل‌های همه جهته و دستکش های ویژه. اینها برای تحریک حواس ما در کنار هم به منظور ایجاد توهم واقعیت استفاده می‌شوند.
این دشوارتر از آن است که به نظر می‌رسد، زیرا حواس و مغز ما تکامل یافته و واسطه شده است تا تجربه‌ای کاملاً هماهنگ را برای ما فراهم کند. اگر هر چیزی حتی کمی مشکل داشته باشد، معمولاً می‌توانیم بگوییم. این جایی است که اصطلاحاتی مانند غوطه‌وری و واقع‌گرایی را وارد مکالمه خواهید کرد. این موضوعات که تجربیات قانع‌کننده یا لذت بخش واقعیت مجازی را از موارد ناخوشایند تقسیم می‌کند، بخشی به دلیل فنی و بخشی مفهومی است. فناوری واقعیت مجازی باید فیزیولوژی ما را در نظر بگیرد. به عنوان مثال، زمینه بصری انسان مانند قاب فیلم نیست. ما (کم و بیش) 180 درجه بینایی داریم و اگرچه شما همیشه از دید محیطی خود مطلع نیستید، اما اگر از بین رفته باشد، متوجه آن می‌شوید.
اگر یک اجرای واقعیت مجازی موفق شود ترکیبی از سخت‌افزار، نرم‌افزار و همزمان سازی حسی را درست انجام شده‌است و به چیزی می‌رسد که به عنوان حس حضور شناخته می‌شود. جایی که شخص واقعاً احساس می‌کند در آن محیط حضور دارد.
چه چیزی واقعیت مجازی را ارزشمند می‌کند؟
ارزش بالقوه سرگرمی مشخص است. فیلم‌های غوطه‌وری و بازی‌های ویدیویی مثال‌های خوبی هستند. صنعت سرگرمی و مصرف‌کنندگان آن همیشه مشتاق تازگی و اتفاق‌های نو می‌باشند. واقعیت مجازی همچنین در بسیاری از برنامه‌های جدی‌تر، نیز وجود دارد مانند معماری، ورزش، پزشکی و هنر. واقعیت مجازی می‌تواند به کشف‌های جدید و مهیج در این مناطق منجر شود که زندگی روزمره ما را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
هر جا که انجام کاری در واقع بیش از حد خطرناک، گران یا غیرعملی باشد؛ واقعیت مجازی جواب می‌دهد. واقعیت مجازی از خلبانان جنگنده کارآموز گرفته تا جراحان کارآموز در برنامه‌های پزشکی، به ما امکان می‌دهد تا برای به دست آوردن تجربه دنیای واقعی، خطرات مجازی را بپذیریم. هرچه هزینه واقعیت مجازی کاهش یابد و جریان اصلی آن بیشتر شود، می‌توانید انتظار داشته باشید که استفاده‌های جدی‌تری مانند برنامه‌های آموزشی یا بهره‌وری مورد توجه قرار می‌گیرد.
نتیجه‌گیری:
اگر بخواهیم به‌طور خلاصه پاسخ سوال واقعیت مجازی یعنی چه را بدهیم، باید بگوییم که واقعیت مجازی ایجاد یک فضای مجازی است که به حواس ما ارائه می‌شود به گونه‌ای که ما آن را تجربه می‌کنیم و انگار واقعاً آنجا هستیم. برای دستیابی به این هدف از انبوهی از فناوری‌ها استفاده می‌کند و از نظر فنی پیچیدگی دارد که باید درک و شناخت ما را به خود اختصاص دهد. واقعیت مجازی هم استفاده سرگرمی دارد و هم جدی. این فناوری روزبه‌روز ارزان‌تر و گسترده‌تر می‌شود. می‌توان انتظار داشت که در آینده استفاده‌های ابتکاری بیشتری از این فناوری را مشاهده خواهیم کرد.
